این روزها در مراحل پایانی و بهره برداری از یک پروژه بزرگ هستم که مدیریت آن پروژه با خودم بوده است . مدام جلسه داریم و در هر جلسه نمایندگان مختلفی از بخشهای مختلف کارفرما دور هم جمع می شوند و با هم دعوا می کنند . هیچ کس حاضر نیست مسوولیت تحویل گرفتن و نهائی کردن کار را به گردن بگیرد. همان مثال قایقی است که همه بوق می زنند و یکی کار می کند.
نکته جالب اینکه دو استراتژی از اول این پروژه مطرح بود که من سبک دوم را بر خلاف نظر دیگر دوستان انتخاب کردم :
روش اول : مثل یک پیمانکار با کلاس برخورد کن، هر جا از کارفرما ناراضی بودی داد بزن، تا پول ندادند کار را زمین بگذار و ادامه نده تا پول بگیری
روش دوم : با همه آنقدر خوش اخلاقی و سعه صدر به خرج بده و اشتباهاتشان را به رخشان نکش که همه بنده اخلاق و رفتارت بشوند و به تو حق بدهند (مدیریت نفوذ در کارفرما)
هر کدام خوبی ها و بدی هایی دارند. البته هنوز از مدیریت نفوذ در کارفرما جواب قطعی و نهایی نگرفته ام اما به نظرم جواب می دهد. در جلساتی مثل امروز همه نمایندگان از صبر و حوصله ما تعریف می کردند و توپی که در زمینشان انداخته بودم، خجالت می کشیدند به زمین ما برگردانند ، نتیجه آنکه بین خودشان پاسکاری می کردند و دعوا!
نتیجه : با مدیریت نفوذ در بخشهای مختلف ذینفع در پروژه نزد کارفرما (خصوصاً دولتی و در سازمان های بزرگ ) باید تک تک آنها را بنده اخلاق و سعه صدر خود کرد. اولش خیلی سخت است و باید تحمل بالایی داشت اما در انتها همه با آدم دوست می شوند، همه مدیر را موفق می دانند و خودشان احساس گناه می کنند، قرار داد را تمدید ریالی و زمانی کرده و تبریک می گویند، کلی امتیاز دیگر می دهند ، دست آخر هم شاید قرارداد دیگری به جبران خسارات پیش آمده و البته کیفیت خوب مشتری مداری پیشکش می کنند. (البته این آخری هنوز پیشامد نکرده)
برای مدیریت نفوذ :
1- صبر و حوصله فراوان و عدم دهن به دهن گذاشتن با کارفرما
2- جایگاه بخشیدن به قسمتهای مختلف کارفرما و بخشهای ذی نفوذ آنها در پروژه به صورت چهره به چهره و ایجاد ارتباط دوستی
3- خود را به خنگی زدن در برخی موارد نسبت به خواسته های اداری خارج از تعهدات پروژه (از رشوه و مسائل مالی گرفته تا خودبرتر خواهی و تقاضای زیرآب زنی دیگر بخشها)
4- برخورد با احترام و اخلاق بسیار مناسب با نمایندگان کارفرما
5- عدم عصبانیت طی پروژه
6- چاشنی خنده در بیشتر مواقع
7- البته در برخی مواقع سواد بالای فنی، کمی جدیت و گفتگوی فنی با نمایندگان در مواقع لزوم برای ایجاد جدیت در پروژه لازم می باشد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر